Kamis, 14 Juni 2012

sabar


                Urang  sok ngadu’a ka pangeran, hayang dipanjangkeun umur. Kade ulah lepat hartos, sanes hayang manjangkeun umur atanapi  hayang  ngaleuwihan tina umur nu tos ditangtoskeun ku pangeran, namung hayang dipanjangkeun dina jalan kahadean, tiasa nyonto kangjeng nabi anu teu pegat-pegat (manjang) aya dina kasaean. Kapan geunina sanaos parantos teu aya lahirna oge, teu weleh seungit teu weleh panjang bae kasaeanana tur diramalkeun di sakuliah dunya.
         Numutkeun Hadits : Budak memeh nincak umur 4 bulan, parantos ditulis dina taarna :
1.sabaraha lilana hirup di dunya
2.kahadeannana sareng kaawonanana
3.kumaha milik/rizkina
4.pinter sareng bodona.
Etamah parantos aya ti baheulana.
Umpama aya nusok menta panjang umur, naha tambah ku naon atuh, kapan umur teh tos ditangtoskeun, ngan sakitu-kituna.
Cenah eta geuning, aya nu maot dihirupkeun deui. Eta mah ulah jadi heran sabab aya MUJIZAT atanapi KARAMAT, nu dimaksud kanggo ngebrehkeun yen Mujizat sareng Karamat teh memang aya.
Jadi, nu nyata mah umur teh lain manjangan tapi ngurangan. Tiap menit, tiap jam teh beuki beak, tambah deket kana waktu nu geus ditangtukeun. Unggal renghap, umur teh di “KORTING” nepi ka beak.
Ku ayana kitu, ulah GOPLAH atuh dina tiap renghap teh, pek EUSIAN KU ELING KA ALLAH. Eusian! Eusian! Samenit teu dipake Eling ka Allah, hartosna samenit aya dina kagoplahan. Omat ulah diparake sombong.
Dawuhan Allah dina Qur’an surat asysyu’araa 88-89:
YAOMA LAA YANFA ‘UMAA LAW WALAA BANUUN ILLA MAN ATALLOHA BIQOLBIN SALIM. Dimana datang poe kiamat, sagala ge teu aya nu mangpaat, iwal jalma anu datang anu sumerah ka Allah, mawa ati nu bersih.
Jadi, syaratna teh nya eta: “DZIKRULLOH - ELING” nu hartosna sumerah, tunduk sareng taslim.
Kumaha ari urang?
Urang mah, nu karaos hirup teh seueur pohona tibatan elingna. Geuning dina Qur’an surat Al-‘Asri, urang teh tos aya dina wanci Asyar, wanci akhir zaman.
Rugi, upami aya dina wanci Asyar teh sabab geus burit, tanaga geus kurang, rek macul geus moal aya nu muruhan da geus poek, geus lain wancina pikeun macul. Ku kituna, pek atuh ti isuk keneh ari rek digawe mah da wanci asyar mah geus telat.
Saha atuh anu teu rugi? Nu teu rugi mah nyaeta jalma SABAR . Mun ker aya, sabar. Mun keur susah atawa rugi, tetep sabar. Mun bingung ge, sabar bae moal cekcok moal ngarasa rugi da teu salah eunteup.
Ieu mah kumaha geura, keur halodo ngarep-ngarep hujan, ari geus hujan gegelendeng “Rek indit ........ ieu teh, naha bet hujan” poknna teh.
Nu rugi dina waktu asyar teh diibaratkan situ nu teu dikocoran cai, ari caina nu geus aya terus-terus dikocorkeun. Tapi laukna dina eta situ teh terus bae ngarendong tur teu mirosea kumaha engke nasib anak-anakna. Cai beuki orot, lauk beuki ngalobaan. Ari lauk nu galede kalah ka mijah ngirihan cai, boga rasa teu ngabahayakeun kana dirina. Lele boga angkuhan aya pamatilna, padahal mun cai saat mah kabeh ge bakal paeh.
Nu boga situ teh nyieun lombang dumeh caina saat, cor lombang teh dikocoran cai. Lauk gede gugurinjalan hayang buru-buru asup kana lombang, moyeg ngagokan anu laleutik, tapi saenyana mah heula keneh anu laleutik asupna kana lombang teh malah akhirna mah nu leutik nu salamet mah, seperti burayak da eta mah kapan bisa hirup dina cai saeutik, nu hartina: manusa nu lemah lembut.
Sepuh urang geus ngaramalkeun lir ayak-ayak beas, nu gede moncor, nu leutik nyangsang. Jelasna, kudu jadi manusa nu lemah lembut, ber-akhlak utama ulah badag garihal, sahingga firman Allah: PANGTAKABUR JALMA TEH NYA ETA NU DAEK MAPATAHAN TAPI MANEHNA TARA MIGAWE.
Urang kudu jadi manusa anu lemah lembut teh ku jalan parentah pangeran nyaeta: WADZKUR ROBBAKA FII NAFSIKA,  kudu inget ka Pangeran dina jiwa maneh, dina lelembutan maneh (latifah), sabab setan teh ngagoda ka urang, nepi kana lelembutan. Asup kana liang geutih, asup kana LATIFAH NU TUJUH, ngararap leuwih lemes tibatan sireum.
Kumaha atuh ngusirna?
Pek gunakeun dzikir zahar ulah asa-asa, diibaratkeun nakol paku ku leungeun, kapan moal ge nancep, tapi pek gunakeun ku palu sing tarik, pasti teurakeun.
DZIKIR ZAHAR  teh keur nganteurkeun DZIKIR KHOFI,  supaya ngesi kana rasa anu salilana rasa teu poho ka Pangeran, nu akhirna bisa nyingkirkeun gogodana setan nu ngesi lelembutan (latifah/bathin) manusa nu kalindih kaandih kayajah karanjah ku panggoda setan pangwujuk nafsu.
Muga-muga urang sing tiasa ngajalankeun, kalayan  aya hasilna demi kapentingan Bangsa jeung Nagara. Amiin.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar